کد مطلب:68902 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:212

در دعای ندبه: امامت پایان نبوت











فَلَمَّا انْقَضَتْ أَیَّامُهُ أَقامَ وَلِیَّهُ عَلِیَّ بْنَ أَبی طالِبٍ صَلَواتُكَ عَلَیْهِما وَ آلِهِما هادِیاً إِذْ كانَ هُوَ الْمُنْذِرُ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ، فَقالَ وَ الْمَلَأُ أَمامَهُ: مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلاهُ، أَللَّهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ.

[صفحه 203]

آنگاه كه دوران رسالت پیامبر صلی اللَّه علیه و آله سرآمد ولیّ خود علی بن ابی طالب علیه السلام را بعنوان هدایتگر مردم منصوب نمود، چرا كه او ترساننده ی مردم بود و هر قومی هدایتگری می خواهد. لذا در حالیكه مردم در برابر او بودند فرمود: «هركس من صاحب اختیار او هستم علی صاحب اختیار اوست. خدایا دوست بدار هر كس او را دوست بدارد و دشمن بدار هركس او را دشمن بدارد و یاری كن هركس او را یاری كند و خوار كن هركس او را خوار كند.



صفحه 203.